Το τελευταίο καιρό οι καταγγελίες και οι καταθέσεις γύρω από τα διάφορα έργα των αποβλήτων κυριαρχούν στην επικαιρότητα.
Πέραν όμως από τα όποια προβλήματα υπάρχει και ακόμη ένα σοβαρό θέμα το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να το εξετάσουμε όσον αφορά την πολιτική που ακολουθούμε στη διαχείριση των οικιακών αποβλήτων, μια πολιτική που χάραξε to υπουργείο Εσωτερικών μαζί με την Enviroplan.
Κάθε φορά που γινόταν διαβούλευση ή ακόμη και με οποιαδήποτε άλλη ευκαιρία όλοι όσοι ασχολούνται με τα απόβλητα δεν έχαναν ευκαιρία να τονίσουν τη λανθασμένη πορεία που πήραμε. Το ΕΤΕΚ έκανε συνέδριο για το θέμα αλλά και όταν το Ινστιτούτο Περιβάλλοντος του ΔΗΣΥ έφερε ομιλητή από την ΕΕ ο οποίος ενώπιον υπουργού και αξιωματούχων του κράτους, μας κάλεσε από το βήμα να αλλάξουμε πορεία στη διαχείριση των αποβλήτων και πάλι δεν άκουσε κανείς.
Την ίδια πολιτική με τη δική μας ακολούθησε και η Ελλάδα και εκεί υπήρχαν πάρα πολλές αντιδράσεις και μάλιστα κυκλοφόρησε και ντοκιμαντέρ με όπου ειδικοί εξηγούσαν την λανθασμένη πορεία της Ελλάδας, αλλά εδώ στην Κύπρο κλείναμε τα μάτια μας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Οδηγίας 2008/98 (αντίστοιχη κυπριακή νομοθεσία είναι ο Περί Αποβλήτων Νόμος 185/2011) καθορίζει ξεκάθαρα την ιεραρχία της διαχείρισης αποβλήτων.
Έτσι έχει καθορίσει σαν πιο σημαντικό βήμα από όλα την πρόληψη, μετά την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, μετά την ανακύκλωση, μετά την άλλου είδους ανάκτηση, π.χ. ανάκτηση ενέργειας, και τέλος την διάθεση σε σκυβαλότοπο ΧΥΤΑ που κάνουμε εμείς τώρα μόνο στην Πάφο.
Παράλληλα με τα πιο πάνω η ΕΕ μέσα και από άλλες οδηγίες ενθαρρύνει τη χωριστή συλλογή και τη διαχείριση των πράσινων αποβλήτων.
Τι κάναμε εμείς από όλα αυτά;
Υποχρεωθήκαμε να κάνουμε πολιτική για τη μείωση και την κάναμε, αλλά υπάρχει και εδώ σοβαρό πρόβλημα αφού συγκρούεται με το συμβόλαιο της Κόσιης και λιγότερο με αυτό του Πεντακώμου.
Στα δύο αυτά συμβόλαια υπάρχει όρος με βάση τον οποίο αν δεν παραδοθούν συγκεκριμένες ελάχιστες ποσότητες αποβλήτων θα πληρώσουμε πρόστιμο κάτι που αν δεν κάνω λάθος το κάναμε ήδη μια φορά! Και για αυτό τον όρο έγιναν αμέτρητες συζητήσεις αλλά και πάλι το Υπουργείο Εσωτερικών επέμενε να περιληφθεί.
Πρόβλημα είχαμε και με τον υπολογισμό των ποσοτήτων όπου τα μεγέθη των δύο αυτών εργοστασίων υπολογίστηκαν με δυναμικότητα των επομένων 25 χρόνων με μηχανήματα που αγοράσαμε από τώρα και με αυξανόμενες ποσότητες αποβλήτων. Έτσι οι μονάδες κατάληξαν να είναι τεράστιες!.
Φυσικά ούτε για την επαναχρησιμοποίηση ορισμένων αποβλήτων κάναμε κάτι. Εδώ ευθύνη φέρει και το υπουργείο Οικονομικών το οποίο δεν προχώρησε με την προώθηση νομοθεσίας για τις Κοινωνικές Επιχειρήσεις .
Αυτά και μόνο επιβεβαιώνουν την άμεση ανάγκη επανεξέτασης της πολιτικής διαχείρισης οικιακών αποβλήτων.
