Οι υποχρεώσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας που απορρέουν από τη Σύμβαση του Άαρχους έχουν διανεμηθεί σε διάφορες νομοθεσίες ως εξής:
Πρόσβαση στην Πληροφόρηση
Η αντίστοιχη κυπριακή νομοθεσία είναι:
Ο περί της Πρόσβασης του Κοινού σε Πληροφορίες που είναι Σχετικές με το Περιβάλλον Νόμος του 2004 (N. 119(I)/2004)
Στην παράγραφο 3. (1) αναφέρεται ότι:
Οι δημόσιες αρχές υποχρεούνται να παρέχουν πληροφορίες που κατέχονται από τις ίδιες ή για λογαριασμό τους, σε σχετικές με σχετικές με το οποιοδήποτε αιτητή και χωρίς αυτός να οφείλει να επικαλεσθεί περιβάλλον. ή να αποδείξει συμφέρον.
Στο κείμενο της νομοθεσίας δεν αναφέρονται συγκεκριμένα θέματα.
Συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη νομοθεσία όμως αναφορές υπάρχουν στις πιο κάτω νομοθεσίες:
Ο περί της Ολοκληρωμένης Πρόληψης και Ελέγχου της Ρύπανσης Νόμος του 2003 (56(I)/2003)
Η νομοθεσία του 2003 έχει αλλάξει αρκετές φορές και ο πιο πάνω σύνδεσμος αποπέμπει στην ενοποιημένη έκδοση.
Ωστόσο, στο τροποιητικό νόμο περί ολοκληρωμένης πρόληψης και ελέγχου της ρύπανσης νόμο - 179/2013 γίνεται σαφής αναφορά στην Οδηγία 2003/35/ΕΚ
Στο Παράρτημα I της σύμβασης του Άαρχους περιλαμβάνονται πιο πολλά θέματα από αυτά που αναφέρονται σε αυτή τη νομοθεσία.
Υπάρχει όμως και κατάλογος που επισυνάπτεται στη Κυπριακή νομοθεσία για Στρατηγικές ΜΕΕΠ
Ο περί της Εκτίμησης των Επιπτώσεων στο Περιβάλλον από Ορισμένα Σχέδια και/ ή Προγράμματα Νόμος του 2005 (N. 102(I)/2005)
Τα θέματα που καλύπτει αυτή η νομοθεσία αναφέρονται στην παράγραφο 4:
4.-(1) Εκτίμηση επιπτώσεων στο περιβάλλον πραγματοποιείται σύμφωνα με τα άρθρα 6, 13, 14, 15, 18, 19, 20 και 22(2) για σχέδια και/ ή προγράμματα που αναφέρονται στα εδάφια (2), (3) και (4) και τα οποία ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
(2) Με την επιφύλαξη των διατάξεων του εδαφίου (3), πραγματοποιείται εκτίμηση επιπτώσεων στο περιβάλλον για κάθε σχέδιο και/ ή πρόγραμμα -
(α) το οποίο εκπονείται για τη γεωργία και την κτηνοτροφία, τη δασοπονία, την αλιεία, τη λατόμηση και την εξόρυξη ορυκτών, την ενέργεια, τη βιομηχανία, τις μεταφορές, τη διαχείριση αποβλήτων, τη διαχείριση υδάτινων πόρων, τις τηλεπικοινωνίες, τον τουρισμό, τη χωροταξία ή τη χρήση γης και καθορίζει το πλαίσιο για μελλοντικές άδειες έργων, σύμφωνα με τον περί της Εκτίμησης των Επιπτώσεων στο Περιβάλλον από Ορισμένα Έργα Νόμο του 2001. ή
(β) για το οποίο, λόγω των συνεπειών που ενδέχεται να έχει σε περιοχή που εμπίπτει σε ειδική ζώνη διατήρησης ή σε ειδική ζώνη προστασίας, απαιτείται εκτίμηση επιπτώσεων στο περιβάλλον, σύμφωνα με το άρθρο 16 του περί Προστασίας και Διαχείρισης της Φύσης και της Άγριας Ζωής Νόμου του 2003 και το άρθρο 7(5) του περί Προστασίας και Διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμου του 2003.
Στην παράγραφο18 του νόμου προβλέπεται Δημόσια ακρόαση.
Πρόσβαση στη δικαιοσύνη
Στις 25/04/2013 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκδωσε ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται:
Περιβάλλον: Η Επιτροπή καλεί την ΚΥΠΡΟ να εναρμονίσει τους νόμους για την πρόσβαση στη δικαιοσύνη με τα ευρωπαϊκά πρότυπα
Το γεγονός ότι οι νόμοι της Κύπρου όσον αφορά την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά ζητήματα δεν συμμορφώνονται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα προκαλεί ανησυχία στην Επιτροπή. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν την πρόσβαση σε διαδικασίες διοικητικής και δικαστικής επανεξέτασης όσον αφορά την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων έργων και σχεδίων στο περιβάλλον. Κατά τον τρόπο αυτό, προσφέρεται η δυνατότητα στο ευρύ κοινό και στις ΜΚΟ να συμμετέχουν αποτελεσματικά σε τέτοιου είδους διαδικασίες. Η Επιτροπή, αφού αξιολόγησε τη νομοθεσία της Κύπρου στον εν λόγω τομέα, θεωρεί ότι η ισχύουσα νομοθεσία μπορεί να περιορίσει την πρόσβαση ορισμένων ΜΚΟ στη δικαιοσύνη.
Παρά την προηγούμενη προειδοποιητική επιστολή και την πρόθεση της Κύπρου να τροποποιήσει τη νομοθεσία της, η Επιτροπή δεν έχει ενημερωθεί για τυχόν τροποποίηση του κυπριακού δικαίου. Για τον λόγο αυτό αποστέλλεται αιτιολογημένη γνώμη (δεύτερο στάδιο της ενωσιακής διαδικασίας λόγω παράβασης). Η Κύπρος έχει προθεσμία δύο μηνών για να απαντήσει. Σε περίπτωση που η Κύπρος δεν διασφαλίσει τη συμμόρφωση με το δίκαιο της ΕΕ, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο.
Σημείωση: Η σχετική ιστοσελίδα της ΕΕ για το θέμα είναι εδώ
