Πριν 17 χρόνια μετά τη συνθήκη του Κυότο, μας καλούσαν όλους να φυτέψουμε δέντρα για το κλίμα.
Φυσικά η Κύπρος δεν έκανε τίποτα σοβαρό.
Πριν 4 χρόνια περίπου η ΕΕ ενέκρινε το σχέδιο μας για την "Ενέργεια και το Κλίμα" όπου αναλάβαμε να φυτέψουμε 1εκ δέντρα μέχρι το 2030.
Τότε για να πετύχουμε το στόχο μας έπρεπε να φυτεύουμε 250 δέντρα την ημέρα, 365 μέρες το χρόνο για 11 χρόνια.
Νομίζετε ότι φυτέψαμε; Η απάντηση είναι όχι γιατί απλά, ένα, δεν έχει τόσα δέντρα και δύο δεν δέχεται καμιά τοπική Αρχή, ούτε ακόμη και αυτή η κυβέρνηση να υποδείξουν χώρο για δεντροφυτεύσεις.
Φυσικά η Κύπρος δεν έκανε τίποτα σοβαρό.
Σε απάντηση Κοινοβουλευτικής ερώτησης που έκανα, το Υπουργείο Γεωργίας μου απάντησε τον Νιόβρη του 2022 αναφέροντας μεταξύ άλλων και τα πιο κάτω:
"Στο πλαίσιο του Κανονισμού σχετικά με τη Συμπερίληψη των Εκπομπών Αερίων Θερμοκηπίου και των Απορροφήσεων από Δραστηριότητες Χρήσης Γης, Αλλαγής Χρήσης Γης και Δασοπονίας στο πλαίσιο για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030 (Κανονισμός (EE) 2018/841 - LULUCF Regulation), προωθείται, μεταξύ άλλων, η εκπόνηση σχεδίου για τη φύτευση 3 δισεκατομμυρίων δέντρων σε όλη την Ευρώπη μέχρι το έτος 2030.
Για την Κύπρο αναλογούν περίπου 3-5 εκατομμύρια δέντρα, τα οποία θα πρέπει να φυτευτούν μέχρι το 2030."
Και η υποχρέωση τώρα έγινε τουλάχιστον 3εκ δέντρα μέχρι το 2030. Ξέρετε πόσα δέντρα πρέπει να φυτεύουμε κάθε μέρα, 365 μέρες το χρόνο μέχρι το 2030 για να πάρουμε τον στόχο μας; 1174 δέντρα την ημέρα!!!!
Φυσικά η Κύπρος δεν έκανε τίποτα σοβαρό.
Ξέρετε ότι μέχρι το 2050 θα πρέπει να έχουμε τόσα πολλά δέντρα που θα απορροφούν όλα τα αέρια του θερμοκηπίου που θα εκπέμπουμε για να είμαστε κλιματικά ουδέτεροι;
Και φυσικά δεν περιμένω η Κύπρος να κάνει οτιδήποτε σοβαρό.
Έχω αναφέρει τα πιο πάνω για να τονίσω ξανά, πόσο σημαντικό είναι να προστατεύουμε τα δάση, τα δέντρα στις γειτονιές και να φυτεύουμε όσα μπορούμε.
Πρέπει σαν χώρα το 2050 να έχουμε τόσα πολλά δέντρα που να απορροφούν όλες τις εκπομπές μας εφόσον η ΕΕ αναμένει να είμαστε κλιματικά ουδέτεροι.
Πέραν από την προστασία της φύσης και τις βιοποικιλότητας που μπορεί πολλούς να μην τους ενδιαφέρει και να τα βλέπου ως μια ευκαιρία για επενδύσεις σε ακίνητα και μεγάλες αναπτύξεις, ανάφερα τα πιο πάνω για να τονίσω πόσο σημαντικό είναι να προσέχουμε σαν κόρη οφθαλμού τα δέντρα που έχουμε στις πόλεις, στη φύση και στα δάση.
Γι αυτό χρειάζεται να έχουμε ένα σχέδιο που να μειώνει τις πιθανότητες για δασικές πυρκαγιές και ένα ολοκληρωμένο σύστημα άμεσης δράσης.
Τα αίτια τα γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά αλλά με ανησυχεί πολύ ότι τα χρόνια περνούν και δεν γίνεται τίποτα σοβαρό για να αντιμετωπιστούν. Έρευνες του Τμήματος Δασών αναφέρουν ότι 85% των πυρκαγιών είναι ανθρωπογενείς και από αυτές το 66% από αμέλεια και το 34% σκόπιμες!!
Οι κύριες αιτίες πυρκαγιών είναι:
1. Γεωργοί που καίουν κλαδέματα – αυτό παραβιάζει Ευρωπαϊκή Οδηγία αλλά και τη Σύμβαση της Στοκχόλμης για τη μείωση εκπομπών επικίνδυνων αερίων.
Υπάρχουν λύσεις που εφαρμόζουν και άλλες χώρες, οι αρμόδιες υπηρεσίες το γνωρίζουν αλλά δεν γίνεται τίποτα.
2. Φωτιές από μεμονωμένες κατοικίες – Για όσους ξέχασαν έτσι ξεκίνησε και η μεγάλη φωτιά στη Σολιά. Μια κατοικία μέσα στο δάσος εγκυμονεί κινδύνους, το γνωρίζουμε, συμβαίνουν συχνά αναφλέξεις λόγω αυτών των κατοικιών αλλά εξακολουθούμε να δίνουμε άδειες
3. Καλώδια της ΑΗΚ – εν φυσικό, αφού κτίσαμε όλους τους σταθμούς στα νότια παράλια και διασχίζουμε όλη την Κύπρο και τα βουνά με πυλώνες και καλώδια.
Έχουμε και άλλες αιτίες όπως οι κακόβουλες φωτιές, οι κυνηγοί κλπ. Αλλά επικεντρώθηκα στους πιο πάνω λόγους που αφορούν θέματα πολιτικής του κράτους που επαναλαμβάνω γνωρίζει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν κάνει τίποτα απολύτως.
Στα θέματα της πρώτης άμεσης δράσης χωλαίνουμε ακόμη αφού οι Κοινότητες έχουν ακόμη αιτήματα για πυροσβεστικά οχήματα, φωλιές πυρόσβεσης σε κύρια σημεία, εθελοντές που χρειάζονται εκπαίδευση κλπ.
Ούτε εντός κυβέρνησης πάμε καλά, όσον αφορά τα μέσα που διαθέτουμε.
Χρειάζεται να πληρωθούν οι κενές θέσεις, να γίνουν οι εκπαιδεύσεις, οι διαδικασίες ενοικίασης ελικοπτέρων μπάζουν νερά, οι δημιουργία αντιπυρικών ζωνών σε ιδιωτική γη δεν μπορεί να γίνει, και πολλά άλλα.
Και δεν αρκούν αυτά προωθούν με πάθος μεγάλες αναπτύξεις στη φύση, το glamping, που αν περάσει φοβάμαι τι θα γίνει στα δάση, παραλίες και στον Ακάμα και τα επισκεπτόμενα αγροκτήματα που θα γίνονται και πάλι στη φύση.
Τα σκέφτομαι όλα αυτά και ανησυχώ και για το καλοκαίρι που έρχεται αλλά και τι χάλια χώρα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας.
Σας ευχαριστώ,
Χαράλαμπος Θεοπέμπτου,
Βουλευτής,
Πρόεδρος
Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
